Ikaskuntzaren garapenaren nahasmenduak

Ikasteko Zailtasun Espezifikoak (IZE) izenaz ezagutzen diren Ikaskuntzako Nahasmenduek eskola-adinean dagoen % 5-15 biztanleriari eragiten dio. Beraz, ohikoa da IZE aurkezten dituzten ikasleak ikasgeletan aurkitzea. Ikasteko Zailtasun Espezifikoak (IZE) dislexia, disortografia eta diskalkulia gisa ere ezagutzen dira.

Irakurketan, idazketan eta/edo matematikan IZE duten ikasleek, nahiz eta adimen-funtzionamendu egokia izan, ahalik eta potentzial handiena lortzea eragozten dieten arazo batzuei egin behar diete aurre. Horrela, beste batzuentzat errazak izan daitezkeen zereginak gainditu beharreko oztopo bihurtzen dira, eta, beraz, ikasle hauek askotan, konfiantza falta, autoestimu falta eta frustrazio maila handiak jasan ditzakete.

Ikerketek erakusten dutenez, eskolatzearen lehen uneetan irakurtzeko/idazteko trebetasunetan gabeziak dituzten haurrek eskolatze osoan zehar ikaskideekiko atzeratuta egoteko arriskua dute (Colenbrander, Ricketts eta Breadmore, 2018). Gainera, IZE-ak eskola-porrotaren eta ikasgeletako jokabide disruptiboen ohiko kausa dira.

Arestian aipatutako guztitik ondorioztatzen da oso garrantzitsua dela IZE-ak goiz detektatzea eta esku hartzea; izan ere, horrela, haurrek laguntza egokia lor dezakete beren aurrerapen akademikorako beharrezkoak diren trebetasunak lortzeko. Detekzio eta esku-hartze goiztiarrek eskola-arrakasta lortzeko aukerak areagotzen dituzte. Esku-hartze horrek etengabeko jarraipen pertsonalizatua eskatzen du. 

Zoritxarrez, zailtasun horiek Ikasteko Nahasmendu edo Zailtasun Espezifiko gisa diagnostikatzen direnean, bizitza osoan zehar irauten dute. Hala ere, laguntza eta esku-hartze egokiekin, IZE duten pertsonek arrakasta izan dezakete eskolan eta bizitzan.

IZE-ak identifikatzea, onartzea eta ulertzea dira helburu hori lortzeko lehen urratsak.